Tarn-et-Garonne

Na een visloze verkennende sessie van mij in juli hebben Jeroen en ik toch besloten om weer eens naar Frankrijk te gaan. Het uitgestrekte Plan d'eau in Saint Nicolas de la Grave was de bestemming. Daar komen de Tarn en de Garonne samen. 400 ha natuurlijk schoon. Het gebied kent 4 nachtviszone's waarvan we er drie hebben bekeken. Er viel één stek op de Garonne af vanwege de hoeveelheid wier. De keuze voor een van de twee andere plekken werd voor ons gemaakt. Bij terugkomst van de derde plek bleek namelijk een van de overgebleven plekken bezet door een 4 tal tenten. Bij het uitpakken van onze spullen landde een van deze 'buren' de eerste vis. Het bleek ook de laatste...
In het begin van het seizoen heb ik deze Trakker tent gekocht ter vervanging van de Kevin Nash tent uit 1983 (!). De tent heeft ook een overwrap waardoor deze extra warm is in koude tijden en bovendien het vocht buiten houdt. Ik heb geen spijt gehad van de aankoop. Samen met een goede slaapzak en poollaarzen heb ik de soms koude nachten (2 gr) eenvoudig getrotseerd. Naast warme kleding is ook een goede voeding van belang. Jeroen kon me echter niet bekoren met deze mix van eieren, spek, ui, tomaten ... broodkruim en ketchup... Hier doe je het toch voor? Prachtstek. Dit was na nacht #2. Resultaat: één mini brasem en een karper van maar liefst 20 cm (niet pond dus, maar cm) Dus verkasten we. We hebben immers uit het verleden geleerd dat de vis niet naar ons toe komt, maar wij de vis moeten opzoeken. Barrage de Bancilié is een relatief klein stuwmeer, vlakbij Réalmont. Omtrek is dik 9km. Erg diep en voedselarm door de grindbodem. Gelukkig stond het water 10 m lager dan het hoogste peil. We hadden bij de eerste aanblik al kunnen bevroeden wat het resultaat zou worden. Maar niet geprobeerd is... Bovendien was het te laat om nog elders heen te gaan.
Vanaf een meter of 12 kwam overdag dit scharminkel. Nu wisten we het zeker. Hier is niks te eten voor de arme beesten, we moesten weg. Inpakken geblazen. Met de 'handige' kar van Jeroen werden alle versnaperingen naar de auto gebracht. De volgende dag verkenden we het stroomgebied van de Tarn en van de Garonne. Naast het feit dat het door de regenval van de afgelopen periode te hard stroomde bleken ook veel stukken onbegaanbaar. Wat nu? Naar een lokaal putje van 3 ha met kans op een 18 kg vis, of terug naar Saint Nicolas de la Grave? Het werd het laatste. De eerste nacht vingen we twee karpertjes van een kilo of 4. Achter de zichtbaar gebroken nacht verschijnt al gauw een glimlach. Van de vis of van het doorbrekende zonnetje? Na 4 dagen een temperatuur van een graad of 10 - 12 werd het de laatste dagen heerlijk weer met 19 graden en relatief warme nachten.
En de tweede (en laatste nacht) ving Jeroen zowaar een wat groter visje. We geven de schuld van de slechte vangsten aan de val van de watertemperatuur als gevolg van de vele regen. Onze buren hadden eerder al het hazepad gekozen. Wij vonden het ook welletjes. Nog één fotootje van dit kaboutertjeshuis en de terugreis kon beginnen. Ik kom zeker terug en snel...